چرا کودک نباید به غریبه ها بگوید عمو و خاله؟

به تازگی گفته می‌شود استفاده از عبارات عمو و خاله را برای افراد غریبه به کودک یاد ندهیم. چرا؟
روانشناس بالینی و متخصص سلامت جنسی در مقاله ای نوشت: به نظر می‌رسد این سوال از این نگرانی ایجاد می‌شود که افرادی بخواهند تحت این عناوین کودک شما را مورد سو استفاده جنسی قرار بدهند. متاسفانه این نگرانی تا حدود زیادی واقعیت دارد و خیلی وقت‌ها داشتن لقب‌های دوستانه ای مانند عمو و یا دایی و یا حتی نسبت واقعی نمی‌تواند مانع از انجام رفتاری شود که فرد متجاوز در نظر دارد. بسیاری از سو استفاده های جنسی توسط افراد خانواده و یا آشناها صورت می‌گیرد و در قالب نوازش، ماساژ و نیشگون و … است و گاهی در طی در آغوش گرفتن و بوسیدن‌های به ظاهر معمولی رخ می‌دهد. علت شیوع بیشتر این لمس‌های ناخوشایند، می‌تواند صمیمیت و اعتماد بیش از حد کودک و خانواده او به فرد متجاوز باشد.

چگونه از کودک خود در برابر خطرات سوء استفاده جنسی محافظت کنیم؟
برای مقابله با این خطرات، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

مرور و توافق بر سر ارزش‌ها با همسر:
با همسرتان در مورد ارزش‌ها و نگرانی‌ها گفتگو کنید و توافق کنید که چگونه کودک را مراقبت کنید.
هماهنگی در مورد مراقبت از کودک:
اطمینان حاصل کنید که همسرتان و سایر اعضای خانواده در مورد مکان‌های امن برای کودک هماهنگ هستند.
اگر همسرتان تمایل دارد کودک را به جمع‌های مختلف ببرد، از جمله با همکاران یا دوستان، باید به دقت در مورد امنیت کودک صحبت کنید.
مراقبت از کودک در منزل دیگران:
از گذاشتن کودک نزد افرادی که در منزل‌شان رفت‌وآمد زیاد است یا مراقبت دقیقی ندارند، خودداری کنید.
از سپردن کودک به فرد دیگری برای انجام امور شخصی خودداری کنید، مگر اینکه مطمئن باشید که کودک در معرض خطر نیست.
گفتگو با افرادی که نقش مهمی در مراقبت از کودک دارند:
در مورد ارزش‌ها و روش‌های تربیتی با افراد مهم مانند مادر بزرگ یا سایر مراقبان کودک، گفتگو کنید.
اگر کودک را به نزد مادربزرگ می‌گذارید، مطمئن شوید که ارزش‌ها و اصول تربیتی شما به وضوح منتقل شده است.
مراقبت از کودک در برابر افراد نزدیک:
با افراد نزدیک مانند دوستان خانوادگی، پسرخاله‌ها، پسرعموها، دایی و عموها که ممکن است فرصتی برای تنها ماندن با کودک پیدا کنند، به‌وضوح صحبت کنید.
از آن‌ها درخواست کنید که کودک را تنها نگذارند.
سپردن کودک به مهد کودک یا مراقب معتبر:
اگر نمی‌توانید شخصی را برای مراقبت از کودک پیدا کنید که مطمئن به نظر برسد، کودک را به مهد کودک یا مراقبی بسپارید که نظارت کافی دارد.
از مراقب بخواهید که قوانین شما را رعایت کند و احساس مسئولیت‌پذیری داشته باشد.
آموزش به کودک در مورد تماس‌های خوب و بد
برای آموزش به کودک در مورد تماس‌های خوب، بد و مشکوک، می‌توانید نکات زیر را به او منتقل کنید:

آموزش تفاوت تماس‌های خوب و بد:
به کودک توضیح دهید که برخی تماس‌ها مانند دست دادن یا بغل کردن در موقعیت‌های خاص (مثلاً توسط والدین یا دوستان نزدیک) خوب هستند.
اما برخی تماس‌ها مانند لمس قسمت‌های خصوصی بدن، تماس‌های اجباری یا تماس‌هایی که باعث ناراحتی او می‌شود، بد و نادرست هستند.
مراقبت از تماس‌های مشکوک:
به کودک بگویید که اگر فردی از نزدیکان یا آشنایان خواسته باشد که چیزی مانند “کمرم را ماساژ بده” یا “روی کمرم راه برو” را انجام دهد، باید حساس باشد و این نوع درخواست‌ها را نادرست بداند.
آموزش لمس قسمت‌های خصوصی بدن:
به کودک توضیح دهید که هیچ‌کس نباید به قسمت‌های خصوصی بدن او دست بزند، مگر در شرایط خاص و با نظارت بزرگترها (مثل پزشک در مواقع درمانی).
تشویق به گفت‌وگو در مورد ناراحتی‌ها:
از کودک بپرسید که آیا تماس یا رفتاری از کسی او را ناراحت کرده است.
اگر کودک احساس شرم یا ناراحتی از حضور در کنار فردی دارد، به او بگویید که می‌تواند در این مورد صحبت کند و شما آماده‌اید تا او را از هر موقعیت ناراحت‌کننده‌ای خارج کنید.
عدم ترس از صحبت کردن:
به کودک اطمینان دهید که اگر فردی او را ناراحت کرده باشد یا خواسته باشد چیزی را انجام دهد که باعث احساس بدی می‌شود، او نباید ترسی از صحبت کردن در این مورد داشته باشد.
آموزش مداوم:
به کودک یادآوری کنید که آموزش در مورد تماس‌های مناسب و نامناسب باید به‌صورت مداوم انجام شود و هر بار که نیاز باشد، باید درباره آن صحبت کنید.
از ترساندن کودک خودداری کنید و به جای آن، به‌طور آرام و تدریجی به او اطلاعات دهید تا احساس امنیت کند.