رابرت پتینسون و تجربه اختلال بدشکلی بدن که به اضطراب منجر شد

زمانی که رابرت پتینسون دچار اختلال بدشکلی بدن شد که به اضطراب منجر شد

به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ رابرت پتینسون، بازیگر هالیوودی که به خاطر نقش‌هایش در فیلم‌های «تواَلیْت» و «بتمن» شناخته می‌شود، یک‌بار تجربیاتش را درباره اختلال بدشکلی بدن (BDD) به اشتراک گذاشت. او توضیح داد که چگونه این وضعیت باعث اضطراب شدید در او شده و به تاثیر آن در طول حرفه‌اش اشاره کرد. افشای صادقانه او نور بر فشارهای وارد شده به بازیگران در صنعت سرگرمی در مورد تصویر بدن و انتظارات اجتماعی می‌افکند.

 او همچنین به توضیح درباره اینکه چگونه اختلال بدشکلی بدن به اضطراب منجر می‌شود پرداخت. در همین راستا، یک مطالعه ارتباط بین اختلال بدشکلی بدن و اضطراب را نشان می‌دهد.

آیا اضطراب با اختلال بدشکلی بدن مرتبط است؟

مطالعه‌ای که با عنوان ارتباط بین اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال بدشکلی بدن در PubMed منتشر شده، ادعا می‌کند که با وجود اینکه این دو اختلال به‌طور مستقل وجود دارند، اما شباهت‌هایی دارند که موجب همپوشانی مفهومی آنها می‌شود. این مطالعه به شباهت‌ها، هم‌وجودی‌ها، تعصبات شناختی، نتایج درمانی و دیدگاه‌های فرهنگی پرداخته است.

طبق یافته‌های این مطالعه، حدود 13.9% از شرکت‌کنندگان علائم اختلال بدشکلی بدن را داشتند، که بیشتر به پوست و کمر خود نگران بودند.

مطالعه نشان داد که دانش‌آموزانی که از اختلال بدشکلی بدن رنج می‌بردند، احتمال بیشتری داشت که دچار اضطراب، افسردگی و استرس شوند نسبت به کسانی که از این اختلال رنج نمی‌بردند.

دانش‌آموزان دختر بیشتر از اضطراب و استرس مرتبط با اختلال بدشکلی بدن آسیب دیده بودند و نتایج بر نیاز به حمایت‌های بهتر از سلامت روان برای کسانی که ممکن است با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم کنند، تأکید می‌کند.

نظر یک متخصص در زمینه ارتباط اضطراب و اختلال بدشکلی بدن:

شیخ اوزما جمال، مربی سلامت عاطفی و کارشناس NLP، همواره مشاهده می‌کند که اضطراب و اختلال بدشکلی بدن (BDD) ارتباط عمیقی با نحوه درک افراد از خودشان دارند. او می‌گوید: این دو اختلال اغلب از تحریف‌های شناختی به وجود می‌آیند— الگوهای صحبت منفی با خود که احساسات ناتوانی را تقویت می‌کنند. برای مثال، NLP به ما می‌آموزد که زبان، واقعیت درونی ما را شکل می‌دهد. جمله‌ای مانند ‘من ظاهری بد دارم می‌تواند اضطراب را تشدید کند، اما بازنگری به این جمله و گفتن «من این‌طور احساس می‌کنم، اما این من نیستم »می‌تواند دیدگاه فرد را به طرز قابل توجهی تغییر دهد. ترکیب تکنیک‌های آگاهی مانند ذهن‌آگاهی با رویکردهای ساختاری مانند CBT می‌تواند به بازیابی این الگوهای فکری منفی کمک کند و تصویری سالم‌تر از خود و تاب‌آوری عاطفی ایجاد کند.

چگونه اختلال بدشکلی بدن درمان می‌شود؟

تحقیقات نشان می‌دهند که درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD) عمدتاً شامل دو رویکرد مبتنی بر شواهد است: درمان شناختی-رفتاری (CBT) و داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SRI).

درمان شناختی-رفتاری (CBT) درمان روانشناختی مطلوبی است که به بیمار کمک می‌کند تا درک بهتری از مشکلات خود پیدا کند. این درمان همچنین به کاهش تمرکز بیش از حد بر ظاهر و رسیدگی به الگوهای منفی فکری کمک می‌کند. CBT طی 16 تا 24 جلسه با پروتکلی ساختاری دنبال می‌شود، در این مدت بیماران در تمرینات مواجهه تدریجی شرکت می‌کنند تا با ترس‌های خود مربوط به تصویر بدن روبه‌رو شوند.

داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SRI)، شامل انواع مختلفی از مهارکننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین، سرترالین و اسکیتالوپرام، که در درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD) مؤثر واقع شده‌اند، همچنین یکی از راهکارهای درمانی رایج هستند. تحقیقات نشان می‌دهند که این داروها می‌توانند علائم BDD را نسبت به درمان‌های دارونما به طور چشمگیری بهبود بخشند.

چگونه اضطراب درمان می‌شود؟

درمان اضطراب شامل رویکردهایی است که می‌توانند به نیازهای فردی هر فرد تنظیم شوند. برخی از این رویکردها عبارتند از:

• درمان شناختی-رفتاری (CBT): درمان روانشناختی رایج که به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری منفی و رفتارهای خود را شناسایی و تغییر دهند.

• روان‌درمانی: فضایی برای بحث در مورد احساسات و کاوش در مکانیزم‌های مقابله‌ای.

• ورزش: فعالیت بدنی منظم مانند ورزش هوازی می‌تواند علائم اضطراب را به طور چشمگیری کاهش دهد.

• تکنیک‌های آرام‌سازی: روش‌هایی مانند تنفس عمیق، آرام‌سازی تدریجی عضلات و مدیتیشن ذهن‌آگاهی به آرام‌سازی ذهن و بدن کمک می‌کنند.

• تغییرات رژیمی: کاهش مصرف کافئین و گنجاندن غذاهایی غنی از اسیدهای چرب امگا-3 و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به بهبود سلامت روان کمک کند.

نتیجه‌گیری

مطالعه در مورد ارتباط بین اضطراب و اختلال بدشکلی بدن (BDD) نشان‌دهنده همپوشانی‌های قابل توجه بین این دو وضعیت است، علیرغم تفاوت‌های آنها. این مطالعه بر لزوم حمایت بهتر از سلامت روان تأکید دارد. رسیدگی به اضطراب از طریق روش‌های درمانی مختلف می‌تواند بهبودی را تسریع کند. اما همیشه باید در صورت بروز هر گونه مشکل روانی، به متخصصان سلامت روان مراجعه کرد.