۱۰ نکته برای ضبط صدای حرفه‌ای با یک میکروفون ارزان‌قیمت

به گزارش بازار، آیا یک میکروفون ارزان‌قیمت دارید و می‌خواهید بدانید که دریافت کیفیت صدای حرفه‌ای از آن امکان‌پذیر است یا نه؟ اگر چنین است، به مقاله درستی مراجعه کرده‌اید! زیرا در این مقاله، نه‌تنها به شما خواهیم گفت که چرا به یک میکروفون گران‌قیمت برای ضبط حرفه‌ای نیاز ندارید، بلکه ده راهنمایی برای دریافت صدای خوب از میکروفون‌های ارزان‌قیمت را نیز با شما در میان می‌گذاریم. پس فارغ از قیمت میکروفون استودیویی که برای ضبط از آن استفاده می‌کنید، نکات زیر را مد نظر قرار دهید تا به آثاری حرفه‌ای‌تر دست یابید.

تفاوت میکروفون‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمت در چیست؟

به‌طور کلی، میکروفون‌های گران‌قیمت از اجزایی بهتر و مرغوب‌تر تشکیل شده‌اند و مدل‌های ارزان‌قیمت از قطعاتی ساخته می‌شوند که کیفیت پایین‌تری دارند.

برخی از میکروفون‌های ارزان‌قیمت صدایی کدر دارند، برخی صدایی تیز و گوش‌خراش، برخی صدایی ته‌گلویی و صدای برخی هم صرفاً چنگی به دل نمی‌زند. با این وجود، امروزه کیفیت تجهیزات استودیویی مقرون‌به‌صرفه در سطحی باورنکردنی قرار دارد و اگر نحوه استفاده صحیح از آنها را بدانید، قطعاً می‌توانید به صدایی بی‌نقص دست یابید.

در واقع، حتی میکروفون‌های ارزان‌قیمت مدرن هم صدای نسبتاً خوبی دارند و پیشرفت کیفی که با خرید مدل‌های حرفه‌ای حاصل می‌شود، نسبتاً اندک است. البته خوب است که میکروفون حرفه‌ای داشته باشیم؛ اما نداشتن چنین ابزاری شما را از ضبط صدای باکیفیت باز نخواهد داشت.

مسئله واقعاً مهم این است که از آنچه در اختیار دارید، درست استفاده کنید. در واقع، در صورت استفاده نادرست، حتی یک میکروفون سه هزار دلاری نیز صدای خوبی نخواهد داشت!

در ادامه، به شرح ۱۰ راهنمایی برای دریافت صدایی حرفه‌ای و مطلوب از میکروفون‌های ارزان‌قیمت می‌پردازیم.

۱. وضعیت آکوستیک اتاق خود را بهبود دهید

بهبود وضعیت آکوستیک از طریق کاهش بازگشت صدا در اتاق، به بهبود سیگنال نهایی کمک می‌کند.

زمانی که بازگشت یا پژواک صدا به میکروفون می‌رسید و با سیگنال اصلی ترکیب می‌شود، سریعاً به گوش ما فرمان می‌دهد که در حال شنیدن صدایی غیرحرفه‌ای هستیم؛ پس حتماً با استفاده از پوشش فوم آکوستیک، در جهت کاهش بازتاب‌های صدا اقدام کنید.

به‌عنوان یک راه‌حل میانبر می‌توانید از یک فیلتر ایزولاتور استفاده کنید که میکروفون را به‌طور کامل در برگرفته و بازتاب صدا از سوی اتاق را حذف کند.

از سوی دیگر، اگر در حال حاضر به هیچ وجه استطاعت خرید فوم آکوستیک را ندارید، هیچ مشکلی نیست. شما می‌توانید با استفاده از هر گونه جسمی که صدا را جذب می‌کند، بازتاب‌های صدا را کاهش دهید. استفاده از پتو، کوسن مبل، بالش، تشک خواب و یا هر چیز مشابهی که بتوانید در هنگام ضبط در اتاق قرار دهید، می‌تواند باعث ایجاد برداشتی تمیزتر شود. البته این اشیاء ممکن است ظاهر جذابی نداشته باشند؛ اما از پس وظیفه خود به‌خوبی برمی‌آیند.

۲. نویز موجود در محیط را به حداقل برسانید

ممکن است به نظر بدیهی بیاید؛ اما این نکته اهمیت بسیار بالایی دارد و بد نیست به آن بیشتر توجه کنید. هر چیزی که تولید صدای اضافه می‌کند را ساکت کنید.

مثلاً من در اتاق خود یک پنکه سقفی دارم که در هنگام ضبط آن را خاموش می‌کنم. هر چیزی که صدا تولید می‌کند، فارغ از اینکه صدای آن چقدر کم باشد، مشمول این قاعده می‌شود؛ زیرا میکروفون خازنی (کاندنسر) می‌تواند صدای آن را دریافت کند.

حتی اگر از میکروفون‌های داینامیک استفاده می‌کنید نیز بد نیست دستگاه‌هایی که صدای آنها مزاحم است را خاموش کنید.

شاید لازم باشد کمی وقت گذاشته و بررسی کنید که چه چیزی در اتاق شما تولید صدا می‌کند؛ زیرا ممکن است به‌مرور زمان به صدای آن عادت کرده باشید و دیگر متوجه صدایش نشوید.

من بر روی آهنگ یک مشتری کار می‌کردم که در اتاق کوچکی در حیاط خانه‌اش ضبط کرده بود؛ زیرا فکر می‌کرد این نقطه ساکت‌ترین جای خانه است. اما از آنجا که برداشت‌های خود را در طول شب ضبط کرده بود، می‌شد صدای جیرجیرک‌ها را به‌وضوح در پس‌زمینه شنید!

۳. پشت میکروفون را به طرف منبع نویز بچرخانید

حتی اگر تمام تلاش خود را به کار ببندید تا استودیوی خود را کاملاً ساکت کنید، ممکن است دریابید که از بین بردن تمام منابع صدا ممکن نیست.

شاید فن کامپیوتر کمی صدا تولید کند یا پنجره‌ای در اتاق خود داشته باشید که صداهای بیرون را به داخل راه می‌دهد. شکی نیست که می‌توانید اتاق خود را در برابر صداهای بیرون عایق کنید؛ اما این کار هزینه‌بر و پردردسر است.

کاری که هم‌اکنون می‌توانید برای کاهش این قبیل صداها انجام دهید این است که پشت میکروفون را به طرف منبع نویز نشانه بگیرید.

میکروفون شما به احتمال زیاد دارای الگوی برداشت کاردیوید یا قلب‌شکل است و این یعنی تنها از یک جهت صدا را دریافت می‌کند.

۴. میکروفون را از روی میز بردارید

قرار دادن میکروفون روی میز هم فکر خوبی نیست؛ زیرا هر گونه تماس یا برخورد با میز می‌تواند ارتعاشات را به میکروفون منتقل کند که به تولید صدایی بم و شدید منجر می‌شود.

در هنگام ضبط حتماً از وسایلی مانند بوم یا پایه میکروفون استفاده کنید که به میز وصل نشود و به یک شاک‌مانت برای جذب لرزش‌ها نیز مجهز باشد.

شخصاً از یک استند بوم قابل تنظیم استفاده می‌کنم؛ اما یک پایه ساده و ارزان‌قیمت نیز کاملاً جوابگو خواهد بود.

۵. به فاصله و جهت خود نسبت به میکروفون توجه کنید

برای دریافت صدای حرفه‌ای، حفظ فاصله و موقعیت درست نسبت به میکروفون یک امر ضروری است. برای استفاده از هر میکروفون باید جایگاهی مناسب با آن مدل به‌خصوص اتخاذ کرد؛ زیرا نوع میکروفونی که دارید، مشخص‌کننده الگوی برداشت صدای آن و روش مناسب برای ضبط صدا است.

اگر یک میکروفون خازنی با الگوی کاردیوید دارید (که برای ضبط استودیویی همین نوع را توصیه می‌کنیم)، بهتر است فاصله قابل توجهی را با آن حفظ کنید. فاصله‌ای در حدود ۱۵ الی ۳۰ سانتی‌متر، بسته به بلندای سیگنال مورد نظر، مناسب خواهد بود. از سوی دیگر، اگر از یک میکروفون داینامیک استفاده می‌کنید، بهتر است تا حد ممکن به آن نزدیک شوید.

پس همواره فاصله صحیح را حفظ کنید؛ اگر بیش‌ازحد نزدیک شوید، سیگنال دچار کلیپینگ (clipping) شده و اگر بیش‌ازحد دور شوید، نویز دریافتی افزایش خواهد یافت.

۶. در هنگام ضبط صدا بیش‌ازحد حرکت نکنید

در حین ضبط صدا ممکن است درگیر ریتم آهنگ شده و شروع به حرکت کنیم؛ اما باید جلوی این حرکات غریزی را گرفت.

شما (یا خواننده‌ای که با او کار می‌کنید) باید تا حد ممکن بی‌حرکت باشید تا ولوم برداشت یکدست باقی بماند. اگر بیش‌ازحد تکان بخورید، صدایی آماتوری دریافت خواهید کرد.

با وجود این لازم نیست مانند آدم آهنی بی‌حرکت و بی‌جان باشید؛ زیرا این کار ممکن است حس اجرای شما را از بین ببرد. باید ریتم و حال‌وهوای آهنگ را جذب کنید؛ اما در حد معقول.

به‌علاوه، اگر قسمت آرامی را می‌خوانید و سپس به سراغ قسمتی بلندتر می‌روید، بهتر است در هنگام خواندن قسمت‌های آرام، اندکی به میکروفون نزدیک شده و در هنگام خواندن قسمت‌های بلندتر، کمی از میکروفون فاصله بگیرید تا اجرایی یکدست‌تر داشته باشید.

۷. سطح گِین را به‌درستی تعیین کنید

تعیین درست و بهینه سطح گین، برای دست‌یابی به صدایی حرفه‌ای ضروری است. برداشت بیش‌ازحد بلند منجر به کلیپینگ و برداشت بیش‌ازحد آرام منجر به از دست رفتن رزولوشن آدیو می‌شود. سعی کنید معدل پیک صدا برای رزولوشن ۲۴ بیت در حدود ۱۸- دسی‌بل باشد. بدین ترتیب مطمئن خواهید شد که بالاترین کیفیت ممکن را دریافت کرده‌اید.

۸. از پاپ فیلتر استفاده کنید

عنصر دیگری که می‌تواند صدای برداشت‌های شما را غیرحرفه‌ای جلوه دهد، آواهای انسدادی هستند. آواهای انسدادی، صدای حروفی مانند «پ» و «ب» هستند که می‌توانند با پرتاب هوای بیش‌ازحد به سمت میکروفون، صدای ضربه ایجاد کنند. برای جلوگیری از ایجاد این صدا، می‌توانید از یک پت‌گیر (پاپ فیلتر) استفاده کنید. پت‌گیر وسیله‌ای بسیار ساده و ارزان‌قیمت است؛ اما می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت نهایی کار شما بگذارد.

۹. استفاده از پلاگین‌های کاهش نویز را فراموش نکنید

با اتخاذ تمام این تدابیر باز هم ممکن است صداهای ناخواسته‌ای را دریافت کرده باشید. حتی، بسته به میکروفونی که از آن استفاده می‌کنید، ممکن است خود میکروفون نیز دارای نویز باشد.

یک روش خوب برای پاکسازی سیگنال و دریافت اجرای تمیز، استفاده از پلاگین‌های کاهش نویز است. پلاگین پیشنهادی ما برای این کار، iZotope RX است که به شما اجازه می‌دهد به‌سادگی و با دقتی بسیار بالا، نویز، کلیک و سایر اجزای ناخواسته سیگنال را حذف کنید.

اگر این بسته برای شما گران است، می‌توانید از نرم‌افزار Wave Z-Noise استفاده کنید که عملکرد مناسبی دارد. البته این نرم‌افزار جزئیات بسیاری دارد که باید کار با آنها را فرا بگیرید.

۱۰. از کمپرسور و اکولایزر استفاده کنید

پیشنهاد می‌کنیم با بهره‌گیری از اکولایزر، فرکانس‌های مشکل‌ساز را کاهش داده و در صورت لزوم و با توجه به مختصات صدای میکروفون خود، برخی از فرکانس‌ها را تقویت کنید. همچنین شاید لازم باشد بخشی از فرکانس‌های میانی تحتانی و همچنین فرکانس‌های فوقانی بسیار بالا را تقویت کنید. تقویت این دامنه‌ها می‌تواند کاستی‌های میکروفون را جبران کند.

در آخر هم می‌توانید با استفاده از کمپرسور، داینامیک برداشت خود را متعادل کنید تا برداشتی یکدست داشته باشید و از افت و خیزهای ناگهانی ولوم جلوگیری کنید.