به گزارش خبرنگار حوادث رکنا، بعد ظهر چهارشنبه یعنی در آخرین روز سال 1403 مردان نقابدار و مسلح به سلاح سرد به یک شرکت در ساوه حمله کردند و صاحب شرکت و کارگرانی که در آن محل در حال کار ساختمانی بودند، با چاقو و قمه مجروح کرده و بعد از سرقت تمام پول نقدی که برای پرداخت عیدی کارگران تهیه شده بود از محل گریختند.
علیرضا پولاد،فوق تخصص جراحی استخوان،عضو هیأت علمی دانشگاه علوم‌پزشکی کرمانشاه که برادر مالک شرکت مجروح شده است در مورد چگونگی رخ داده این سرقت خونین به خبرنگار حوادث رکنا گفت:برادرم مورد حمله قرار گرفت. این اتفاق روز چهارشنبه افتاد.حدود ساعت ۱۲ ظهر در محل کارش در ساوه،مشغول کار بود که سارقان با چاقو و قمه به او و کارگرانش حمله کردند.
برادرم برای کارگرانش از بانک مبلغی حدود ۶۰ میلیون تومان عیدی گرفته بود تا به آنها پرداخت کند. چون آخر سال بود و باید عیدی کارگران را می‌داد. همان روز، در حالی که مشغول کار بودند. چند دقیقه قبل از وقوع این حادثه شخصی به محل کار برادرم مراجعه کرد و گفت:
“دو تا موتوری که پلاک ندارند، سه چهار ساعته اینجا پرسه می‌زنند. انگار شما را تحت نظر دارند.”
این شخص وظیفه شناس با موبایلش فیلم و عکس از این افراد گرفته بود. وقتی موبایلش را درآورد تا نشان دهد، ناگهان چهار پنج نفر با صورت‌های بسته با پارچه سوار بر موتورهای بدون پلاک، با قمه و چوب به برادرم و کارگرانش حمله کردند.
یکی از این افراد با قمه به کارگر افغانستانی که برای برادرم کار می کرد حمله کرد و او را از ناحیه پیشانی تا ابرو زخمی کرد. بعد از آن، به برادرم حمله کردند و با چوب او را زدند. همزمان، تمام شیشه‌های ماشین را شکستند و خودرو را کاملاً تخریب کردند. در نهایت، پول‌ها را برداشتند و فرار کردند.
برادرم زیاد آسیب ندید چون موفق شد از زیر حمله سارقان بگریزد.من خودم پزشک ارتوپد و جراح ارتوپد هستم. وقتی زخمش را دیدم، فهمیدم که مهاجم قصد داشت از پشت او را با چاقو پاره کند. اما خوش‌شانسی آورد که فقط یک خراش برداشت و جراحتش خیلی عمیق نشد.
وی در ادامه به رکنا گفت: بعد از این اتفاق، ما عکس‌ها و فیلم‌هایی را که آن شخص گرفته بود برداشتیم و به کلانتری رفتیم. به ماموران گفتیم:
“سارقان مجهز به سلاح سرد به ما حمله کردند و یکی از آنها عکس گرفته است که به راحتی می توان آنها را شناسایی کرد”
مأموران کلانتری در کمال تعجب به ما گفتند:
“شما بروید توی شهر بگردید، این عکس‌ها را نشان بدهید، ببینید کسی آنها را می‌شناسد، بعد ما اقدام می‌کنیم.”
ما اعتراض کردیم و گفتیم:
“شما پلیس هستید ما برویم بگردیم!”
اما مأموران گفتند:
“از این جور چیزها زیاد است. به نظر ما شما بروید قهوه‌خانه‌ها را بگردید، شاید کسی اینها را بشناسد.”
خلاصه خودمان قهوه‌خانه به قهوه‌خانه گشتیم. عکس‌هایی که داشتیم را به حاضران در قهوه خانه ها نشان می دادیم و پرسیدیم:
“این آدم‌ها را می‌شناسید؟”
آنقدر گشتیم تا خلاصه یکی، از میان سارقان یکی را شناخت و گفت:
“اگر پول بدهید، به شما می‌گویم این شخص کیست.”
ما قبول کردیم و به او پول دادیم. آن فرد ما را در تاریکی شب به محلی برد و گفت که مجرم در این خانه زندگی می‌کند. ما در خانه همسایه را زدیم با یک ترفند و میان گفت و گو با او مطمئن شدیم یکی از سارقانی که به برادرم و کارگرانش حمله کرده است ، همسایه او است.
وقتی عکس فرد موردنظر را نشان دادیم، همسایه گفت:
“بله، همین‌جاست.”
به چند همسایه دیگر هم نشان دادیم، آنها هم تأیید کردند که او در این خانه زندگی می‌کند. نام او (م.ش)، است.
حتی نام پدرش را هم گفتند.
بلافاصله به پلیس مراجعه کردیم و گفتیم:
“اسمش م است، فامیلش ش، او را پیدا کردیم!او ۲۲ سال دارد و قبلاً در زندان بوده. حالا آزاد شده و دوباره سرقت مسلحانه انجام داده است.”
اما پلیس پاسخ داد:
“این‌طوری نمی‌شود. باید صبر کنید تا تعطیلات تمام شود، بعد ثبت شکایت کنید. بعد از ثبت، گزارشش بیاید، بعد بروید بازپرسی.”
گفتیم:
“یعنی به کسی که زورگیری مسلحانه کرده، پیامک می‌دهید که تشریف بیاورید؟! فکر می‌کنید او کت‌شلوار می‌پوشد و با سلام و علیک به اداره پلیس می‌آید؟! این فرد اصلاً اطلاع نداشت که ما عکسش را داریم. اگر او می‌فهمید که یک شاهد از او عکس گرفته، فرار می‌کرد. “
خبرنگار: شما کدام کلانتری رفتید؟
کلانتری شماره ۱۲ ساوه بود.
خبرنگار: به اداره آگاهی یا دادسرا مراجعه کردید؟
“ما فقط به کلانتری رفتیم، اما بعدش به اداره اطلاعات هم مراجعه کردیم. آنجا گفتیم که این فرد، با پول‌های سرقتی به فلان محل می‌رود و قمار می‌کند. این را قهوه‌خانه‌دار به ما گفته بود.ما حتی محل قمارخانه را پیدا کردیم. مشخص شد که این قمارخانه هر شب فعال است و این فرد و هم‌دستانش، پول‌های دزدی را آنجا خرج می‌کنند.
مالباخته به خبرنگار:
“یعنی ما نه‌تنها مورد سرقت قرار گرفتیم، بلکه خودمان هم دزد را پیدا کردیم! دزدان هم فهمیده اند لو رفته اند اما با خیالی آسوده و الان فقط منتظریم پلیس برود دستبند بزند. یعنی ما ظرف کمتر از ۲۴ ساعت دزد را پیدا کردیم! حتی کمتر از ۸ ساعت طول کشید تا محل زندگی‌اش را پیدا کنیم!
سخنی با پلیس بویژه فرمانده انتظامی ساوه و استان مرکزی : واقعا باید با مامورانی که این شکل باعث بی اعتمادی مردم به پلیس می شوند برخورد کرد چرا که همه زحمات پلیس های فداکار و پرتلاش را همین گروه کوچک ماموران که استحقاق پوشیدن لباس مقدس پلیس را ندارند از بین می برند درست است که اگر در مقام مواخذه قرار بگیرند با هزار و یک دلیل خودشان را توجیه می کنند حتی تهمت دروغگویی به مالباخته می زنند اما درد این مالباخته الان بیشتر از اینکه هم مالش را برده اند هم او را به وحشت انداخته اند درد رفتار اشتباه و بی اعتنایی پلیس به اتفاق و پرونده اش است.به نظر می رسد سردار رادان باید در چنین پرونده هایی برخوردی جدی داشته باشد.
مدارک ثبت شکایت در پلیس و تصاویر دیگر از این حادثه در اختیار رکنا است در ضمن چون مالباخته اعلام کرد دزدان می دانند لو رفته اند عکس های آنان منتشر شده است.
source