دکتر رضا دژاگاه، توسعهگر برجسته و تحلیلگر حوزه معماری و توسعه، در تجربه حرفهای خود بر اهمیت دیالوگ سازنده با معماران بزرگ برای خلق پروژههای ماندگار تأکید ویژهای دارد. او معتقد است که موفقیت یک پروژه تنها حاصل یک ذهن خلاق یا سرمایه فراوان نیست، بلکه نتیجه همکاری نزدیک، گفتوگو و همافق شدن میان توسعهگر و معمار است.
به گفته رضا دژاگاه، طی سالها فعالیت، با معماران برجسته ایران و جهان روابط حرفهای گستردهای برقرار کرده و برای هر پروژه تلاش کرده است تا از طریق گفتوگوهای طولانی، به همفکری و همراستایی با آنها برسد.
یکی از نمونههای بارز این همکاری، پروژه آرتیمان بود. در این پروژه، دکتر دژاگاه با مدیریت پروژه توسط آقای مهندس محمد مجیدی همکاری کرد. پیش از نهایی شدن طرح، بیش از ۱۵ معمار مختلف دعوت به گفتوگو شدند؛ اما یا طرحهای ارائه شده قابلیت اجرایی نداشتند یا با دیدگاههای دکتر دژاگاه همخوانی نداشتند. این تجربه، اهمیت یافتن معمارانی با درک عمیق از واقعیتهای اقتصادی و اجتماعی را بیش از پیش برای او آشکار ساخت.
دکتر رضا دژاگاه درباره همکاری با مهندس مجیدی میگوید:
مهندس مجیدی از جمله معمارانی است که رؤیاپردازی را با واقعبینی تلفیق میکند. او فردی است که ایدههای معمارانه خلاقانه دارد، اما در عین حال میتواند طرحهای خود را بر زمین واقعی اقتصاد و نیازهای بازار بنشاند. پروژه آرتیمان، نمونهای از این تعامل موفق بود؛ هرچند آنچه در نهایت ساخته شد، نه کاملاً ایده اولیه مهندس مجیدی بود و نه صددرصد خواستههای من، بلکه حاصل یک دیالوگ خلاقانه و سازنده بین توسعهگر و معمار بود.
دکتر دژاگاه همچنین به پروژه چهارباغ اشاره میکند که یکی از انگیزههای اصلی او برای خرید آن، حضور مهندس مجیدی به عنوان معمار پروژه بود. چهارباغ، تلفیقی از خلاقیت معمارانه مجیدی، تجربه میدانی دژاگاه با خریداران و شناخت او از تحولات اجتماعی و فرهنگی منطقه شمیران است.
دکتر رضا دژاگاه تأکید میکند که یک معمار بزرگ نه تنها باید توان تخیل و خلاقیت بالا داشته باشد، بلکه باید توانایی انطباق طرح خود با قوانین ساخت و ساز، ضوابط شهرسازی و شرایط اقتصادی منطقه را نیز داشته باشد. او معتقد است که بسیاری از معماران جوان، طرحهای بسیار درخشانی ارائه میدهند، اما بدون درنظر گرفتن اقتضائات واقعی، طرحهایشان به مرحلهی اجرا نمیرسد.
در نهایت، از نگاه دکتر رضا دژاگاه، پروژههای موفق نتیجه تعامل میان رؤیای معمارانه و درک واقعیتهای اقتصادی هستند؛ جایی که خلاقیت و آرزومندی معمار، با تجربه، دانش اجتماعی و تحلیل اقتصادی توسعهگر به هم میپیوندند و اثری ماندگار خلق میکنند.
source