با شکایت وردان کیوسفسکی، دروازهبان بوسنیایی، باشگاه استقلال یکبار دیگر با محکومیتی بینالمللی مواجه شده است. دروازهبانی که حتی یک دقیقه هم برای این تیم بازی نکرد، حالا از طریق فیفا حکم گرفته و باشگاه باید ۴۰۶ هزار دلار بهصورت نقد پرداخت کند؛ در غیر این صورت، پنجره نقلوانتقالاتی بسته خواهد شد.
خسارتی که قابل پیشبینی بود
این پرونده فقط یک اشتباه حقوقی نیست؛ نشانهای است از الگوی مدیریتی خطرناک در فوتبال ایران. کافی است به تابستان پارسال نگاه کنیم. در همان زمان، مدیران وقت باشگاه استقلال دو بازیکن بوسنیایی جذب کردند، در حالی که جواد نکونام پس از بازگشت به نیمکت، هیچکدام را در برنامه فنی خود قرار نداد.
نتیجه؟ صرف هزینه برای بازیکنان بیاستفاده، و حالا شکایت و خسارت دلاری.
سناریوی تکراری در سکوت
آنچه نگرانکنندهتر است، تکرار همین روند در روزهای اخیر است. برخی اعضای هیئتمدیره استقلال، بدون تعیین و هماهنگی با سرمربی آینده، در حال مذاکره با بازیکنان جدید هستند. این یعنی باز هم احتمال عقد قراردادهایی وجود دارد که ممکن است سرمربی آینده آنها را نخواهد.
پولی که نیست، تصمیمهایی که هست
این در حالیاست که استقلال برای تأمین هزینههایی مثل نگهداری ورزشگاه آزادی برای تمریناتش پرداخت تنها ۸۰ هزار دلار برای موسیمانه با مشکلات جدی مواجه است. چطور ممکن است در چنین شرایطی، مذاکره با بازیکنانی انجام شود که شاید حتی یک روز هم برای تیم بازی نکنند؟
زمین سوخته؟
به نظر میرسد با ادامه این نحوه مدیریت، استقلال چیزی جز زمین سوخته تحویل مدیران بعدی نخواهد داد. یا شاید حتی شرکت سرمایهگذار اصلی یعنی هلدینگ خلیج فارس عطای ماندن را به لقایش ببخشد؛ چرا که این حجم از هزینهها نه تنها آوردهای برای هلدینگ ندارد، بلکه منجر به از دست رفتن اعتبار و فشار مضاعف نزد مردم شده است.
در واقع به نظر میرسد استقلال بستن بدون مربی را بیشتر دوست دارد. چرا که این مسئله طی ۱۰ سال گذشته بارها انجام شده و البته هیچ وقت هم تقریباً به نتیجه نرسیده مگر با تصادفات و به صورت اتفاقی.
شاید دلالهای محبوب استقلال مربیان را موی دماغ خود میبینند و اول بازیکن میآورند بعداً مربی!
منبع: فرهیختگان
source