همشهری آنلاین-رابعه تیموری:حالا در چرخش زاویه دوربین‌های فیلمبرداری، همراهی آرام و زیر لب میهمانان با گروه نوازنده ثبت می‌شود و وقتی نوبت اجرای زنان و مردان رقصنده می‌رسد، اجرای ملغمه‌ای بی‌فرم از باله و رقص عارفانه این همراهی و همنوایی را بیشتر می‌کند. در پس‌زمینه این اجرای رقص و موسیقی میزبانان سیاه‌پوش ردیف شده‌اند که نگاه‌های حیران‌شان میان قاب تصویر عزیز تازه درگذشته و گروه رقاص و نوازنده در چرخش است. این تصاویر گوشه‌ای از اجرای گروه موسیقی یکی از موسساتی است که این‌روزها با برگزاری مجالس ترحیم ضیافت مانند، سبک سوگواری متجددانه را رواج می‌دهند. سبکی از عزاداری که رقم‌های میلیونی خدمات آنها باعث شده به‌عنوان مراسم ترحیم لاکچری و مدرن به‌جامعه تحمیل شوند تا اموات بدون نوای قرآن و دعا و همراه با دست‌افشانی و پایکوبی اعضای این گروه‌های شبه مدرن سفر ابدی خود را آغاز کنند:
میت منتظر بماند
اجرای موسیقی زنده سنتی، پاپ، عرفانی، سماع قونیه؛ دی جی و رقصنده‌های آموزش‌دیده: این خدمات جذاب جزئی از بسته یا به قولی «پکیج» ویژه مجالس ترحیم و یادبود درگذشتگان است که در تبلیغات مجازی گروه موسیقی نام و نشان داری منتشر شده و در کنار آن شماره تماس مسئول گروه ذکر شده است. آقای مسئول در توضیح خدمات گروهش می‌گوید: «در مجلس ترحیم اشعار حافظ و سعدی و مولانا می‌خوانیم. موسیقی هم با دف و نی اجرا می‌کنیم.» اما وقتی در قامت مشتری از او می‌خواهیم اجرای رقص عرفانی را جزء خدمات خود قرار دهد، می‌گوید: «گروه رقص مستقل کار می‌کنند، باید با مدیر گروه هماهنگ کنم.» اگر چه ما برای برگزاری مجلس یادبود مشتری این گروه شدیم، ولی هماهنگی‌های کشدار و پرتانی اش برای گنجاندن رقص در بسته خدماتش، با برگزاری پر شتاب مراسم غیرمترقبه و پیش‌بینی شده ترحیم جور درنمی آید. پاسخ او به کنجکاوی ما عجیب است: «کسانی که برای باشکوه برگزارشدن مجالس ترحیم عزیزان‌شان اهمیت ویژه‌ای قائلند، چند روز میت را در سردخانه نگه می‌دارند تا هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم. این کار را به خانه‌های تشییع می‌سپارند که صفر تا صد دفن اموات را انجام می‌دهند.»
٤۵ دقیقه شادکردن زندگان
انگار حکایت این خانه‌های تشییع از بازار مراکز برگزاری مراسم جدا است و موسسات برگزارکننده ترحیم‌های لاکچری فقط نقش «کارچاق کن» را برای آنها بازی می‌کنند. هزینه‌های خدمات این موسسات هم از گروه‌های رقاص سوا و مستقل حساب‌وکتاب می‌شود و برای ٤۵ دقیقه شعرخوانی و ساز زنی ٣ نفره ٦ میلیون تومان دریافت می‌کنند. هزینه هر یکربع رقص هر رقصنده هم ٢ میلیون تومان است.
گروه دیگری که تبلیغات‌شان در شبکه‌های مجازی به وفور یافت می‌شود، در ویدئوهای تبلیغاتی خود لباس و کلاه درویشی سفید و بلند به تن دارند و در مراسم ترحیم پرزرق و برقی که در یکی از هتل‌های پرآوازه شهر برگزار شده، حرکات موزون آرام و آهسته‌ای اجرا می‌کنند. این گروه علاوه بر زدن دف و نی و سنتور، رقصی با عنوان سماع قونیه هم برگزار می‌کنند که فقط پوشش‌شان با اجراکنندگان سماع مولانا تشابه و تناسب دارد و در دست‌افشانی و پایکوبی‌های همراه با تم عزای‌شان از آرامش و طمانینه سماع اصیل قونیه اثری نیست.
آغاز عجیب یک سفر ابدی
این گروه برای روز خاکسپاری هم مراسمی مخصوص دارند و در لحظاتی که جنازه شسته رفته و غسل شده را در قبر تنگ و تاریک می‌گذارند، به‌جای نوای تلاوت سوره‌های یس، ملک و آیه الکرسی و دعای طلب آرامش اموات، آهنگ «بر قبر من نایست و گریه نکن» را اجرا می‌کنند تا میت با این اثر شاعره آمریکایی سفر ابدی خود را آغاز کند. هزینه اجرای نیم ساعتی هر رقصنده این گروه ۵ میلیون تومان است و نوازنده‌ها در ازای دریافت ١٠ میلیون تومان یک ساعت موسیقی زنده اجرا می‌کنند.
source