
یک مطالعهی جدید که روی بیش از ۱.۲ میلیون نفر انجام شده، هیچگونه ارتباطی میان آلومینیوم موجود در واکسنهای دوران کودکی و مشکلات سلامت درازمدت، از جمله اوتیسم، آسم یا بیماریهای خودایمنی پیدا نکرده است.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ این پژوهش که در ۱۴ ژوئیه در مجلهی Annals of Internal Medicine منتشر شده، ۵۰ بیماری مزمن را مورد بررسی قرار داده است.
طبق گزارش NBC News، این مطالعه شامل ۳۶ بیماری خودایمنی، ۹ نوع آلرژی و آسم، و ۵ اختلال عصبی-رشدی مانند اوتیسم و ADHD (اختلال کمتوجهی-بیشفعالی) بوده است.
آلومینیوم سالهاست که به واکسنها افزوده میشود تا واکنش ایمنی بدن را قویتر کند، اما در عین حال، این افزودنی مورد انتقاد برخی از مخالفان واکسیناسیون، از جمله چهرههای عمومی، قرار گرفته که آن را مضر میدانند.
آندرس هویید، نویسندهی ارشد این مطالعه و رئیس بخش اپیدمیولوژی مؤسسهی Statens Serum در دانمارک میگوید: «مطالعهی ما به بسیاری از نگرانیها در این زمینه پاسخ میدهد و شواهدی روشن و مستدل دربارهی ایمنی واکسنهای دوران کودکی ارائه میکند.»
او افزود: «این همان شواهدی است که والدین برای گرفتن بهترین تصمیمها در مورد سلامت فرزندانشان به آن نیاز دارند.»
تیم تحقیقاتی هویید از پروندههای سلامت ثبتشدهی ملی در دانمارک استفاده کرد و افرادی را که بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۸ متولد شده بودند، بررسی کرد. این افراد تا پایان سال ۲۰۲۰ تحت پیگیری قرار داشتند.
از آنجا که دادههای سلامت در دانمارک بهطور دقیق ثبت میشود، تیم پژوهش توانست میزان دریافت آلومینیوم از واکسنها را در کودکان زیر دو سال مقایسه کند. کودکان واکسینهنشده در این مطالعه گنجانده نشدند.
راس کدل، کارشناس واکسن در دانشگاه کلرادو (Anschutz Medical Campus)، که یافتهها را مرور کرده، گفت انجام چنین پژوهش وسیعی تنها در کشورهایی مانند دانمارک ممکن است.
کدل به NBC News گفت: «این سطح از دقت، بخشی بهدلیل آن است که آنها سالهاست یک سیستم سلامت یکپارچه دارند. هر فردی از بدو تولد ثبت میشود و میتوان سالها به عقب برگشت و پرسید: آیا میتوان ارتباطی میان چیزی که در گذشته رخ داده و پیامدهای آینده یافت؟»
این پژوهش، تا حدودی، در پاسخ به یک مطالعهی تأمینشده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) در سال ۲۰۲۲ انجام شد که ارتباط احتمالی بین واکسنهای حاوی آلومینیوم و آسم را مطرح کرده بود ـ مطالعهای که از آن زمان بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کارشناسان میگویند آن مطالعه نتوانسته بود آلومینیوم موجود در واکسنها را از آلومینیومی که از طریق منابع دیگر مانند غذا، آب، هوا یا حتی شیر مادر وارد بدن میشود، جدا کند.
مایکل اوسترهولم، مدیر مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی در دانشگاه مینهسوتا، در گفتگو با NBC News گفت: «آلومینیوم بخشی از رژیم غذایی روزانهی ماست و از آغاز تاریخ وجود داشته. این نکتهای است که بسیاری آن را درک نمیکنند.»
دکتر پل آفت، مدیر مرکز آموزش واکسن در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، افزود: «آن مطالعهی قبلی بهدرستی عوامل بیرونی را کنترل نکرده بود. اگر قرار است میان افرادی که واکسنهای حاوی آلومینیوم دریافت کردهاند و کسانی که کمتر دریافت کردهاند مقایسهای انجام دهید، باید همهی عوامل مداخلهگر را لحاظ کنید. باید مطمئن باشید که تنها منبع متفاوت آلومینیوم میان این افراد، همان واکسنها بودهاند.»
آلومینیوم در برخی واکسنها بهعنوان ادجوانت (Adjuvant) یا تقویتکنندهی ایمنی به کار میرود ـ مادهای که به سیستم ایمنی بدن هشدار میدهد تا واکنش مؤثرتری نسبت به آنتیژن واکسن نشان دهد.
کدل توضیح داد: «ادجوانتها موادی هستند که سیستم ایمنی را نسبت به آنتیژن واکسن حساس میکنند. بدون ادجوانتها، در واقع بدن نسبت به آن ماده بیتفاوت میشود، که دقیقاً برخلاف هدف واکسن است.»
در ایالات متحده، نمکهای آلومینیوم در واکسنهای دیفتری، کزاز، سیاهسرفه (DTaP)، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت B و ذاتالریه استفاده میشوند.
هویید میگوید: «آلومینیومی که در واکسنها استفاده میشود، بهصورت مقدار بسیار ناچیزی از نمکهای آلومینیوم است که با آلومینیوم خالص فلزی تفاوت دارد. بسیار مهم است که والدین درک کنند ما فلز را به کودکان تزریق نمیکنیم.»
بیشتر آلومینیوم طی دو هفته از بدن دفع میشود، اما مقدار بسیار کمی ممکن است تا سالها باقی بماند.
کارشناسان میگویند هیچ مطالعهای بهتنهایی نمیتواند ایمنی کامل را اثبات کند، اما این تحقیق جدید، بر شواهد انباشتهای میافزاید که نشان میدهند آلومینیوم موجود در واکسنها بیخطر است.
اوسترهولم گفت: «یک مطالعه نمیتواند اثبات کند که واکسنها ایمن هستند یا نه. این دادههای تجمیعی حاصل از مطالعات متعدد هستند که در کنار هم، ایمنی واکسنها را به اثبات میرسانند.»
در همین حال، هویید تأکید کرد که واکسنهای حاوی آلومینیوم «ستون فقرات» برنامههای واکسیناسیون کودکان را تشکیل میدهند.
او در پایان گفت: «بسیار حیاتی است که در این موضوع، علم را از سیاست جدا نگه داریم. در غیر این صورت، این کودکان ـ از جمله کودکان آمریکایی ـ خواهند بود که آسیب میبینند.»
source