بسیاری از والدین در این اواخر، ویدیوهایی در اینستاگرام منتشر کردهاند که در آنها کودکانشان هنگام ندادن گوشی یا سایر وسایل دیجیتال، دچار بیقراری و عصبانیت شدید میشوند. اما اکنون، مطالعهای جدید هشدار میدهد که استفاده از گوشیهای هوشمند در کودکان زیر ۱۳ سال، فقط به اعتیاد ختم نمیشود.
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ در این مطالعه که بهتازگی در نشریهی Journal of Human Development and Capabilities منتشر شده، آمده است: کودکانی که پیش از ۱۳ سالگی به گوشی هوشمند دسترسی پیدا میکنند، در بزرگسالی (بین ۱۸ تا ۲۴ سالگی) بیش از همسالان خود که زودتر صاحب گوشی نشدهاند، دچار بیماریهای روانی میشوند.
پژوهشگران با تحلیل دادههای مربوط به ۱۳۰ هزار نفر از افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله از کشورهای مختلف — از جمله ۱۴ هزار نفر در هند — دریافتند کسانی که اولین گوشی خود را در سن ۱۲ سالگی یا پایینتر دریافت کردهاند، بیشتر دچار پرخاشگری، گسست از واقعیت، توهم و افکار خودکشی میشوند.
این روند نگرانکننده به گفتهی پژوهشگران «در تمام مناطق جغرافیایی، فرهنگها و زبانها یکسان» است و یک بازهی حیاتی از رشد را نشان میدهد که در آن، مالکیت گوشی هوشمند بیشترین تأثیر را دارد.
نظر روانشناسان: خطر افزایشیافتهی اضطراب، افسردگی و اختلال در خواب
دیویانشی مانک، روانشناس بالینی در مرکز Mpower دهلی (زیرمجموعه بنیاد آموزشی آدیتیا بیرلا)، میگوید: «اکنون دیگر منظرهی آشنایی است که کودکان زیر ۱۳ سال را با گوشی در دست ببینیم. کودکان برای انجام تکالیف مدرسه، سرگرمی یا صرفاً برای پر کردن وقت، از گوشی استفاده میکنند. اما این روند رو به رشد، همراه با افزایش خطرات سلامت روان در کودکان است.» او میافزاید: «سازمان جهانی بهداشت و یونیسف نیز در سال ۲۰۱۹ نسبت به آثار منفی تماس اولیه با گوشی، از جمله پریشانی احساسی، اضطراب، اختلالات خواب و افسردگی هشدار دادهاند.»
آیا باید استفاده از گوشی در کودکان محدود شود؟
تارا تیاگاراجان، نویسندهی اصلی این مطالعه و بنیانگذار سازمان غیرانتفاعی Sapien Labs — که این پژوهش را انجام داده است — میگوید: «این یافتهها نیازمند اقدام فوری برای محدود کردن دسترسی کودکان زیر ۱۳ سال به گوشیهای هوشمند و همچنین تدوین مقررات دقیقتر دربارهی محیط دیجیتال نوجوانان است.»
بر خلاف پژوهشهای پیشین که بیشتر به رابطهی بین استفاده از گوشی و اضطراب یا افسردگی میپرداختند، این بررسی جدید علائمی همچون تنظیم احساسات و عزت نفس را نیز مد نظر قرار داده و دریافت که این علائم نیز بهشدت تحتتأثیر قرار گرفتهاند.
وابستگی احساسی به گوشی، خوددرمانی دیجیتالی، و بحران هویت
دیویانشی مانک میگوید: «کودکان زیر ۱۳ سال هنوز در مراحل ابتدایی رشد مغز و احساسات قرار دارند. آنها در حال یادگیری تنظیم هیجانات، شیوههای آرامسازی خود، برقراری ارتباط عاطفی با دیگران، و شناخت خود در نسبت با اطرافیان هستند.»
او ادامه میدهد: «بهجای اینکه به خانواده، دوستان یا تواناییهای درونی خود برای آرامش تکیه کنند، کودکان کمکم شرطی میشوند تا به گوشی یا نمایشگرها برای سرگرمی، آرامش روانی و تأیید خود روی بیاورند. این امر توانایی آنها برای مقابله با اضطراب و فشارهای زندگی را کاهش میدهد. علاوهبراین، فشار دائمی ناشی از شبکههای اجتماعی باعث مقایسهی اجتماعی، مشکلات مربوط به تصویر بدنی و کاهش اعتمادبهنفس میشود.»
راهکارهایی برای والدین
دیویانشی مانک، برای محافظت از سلامت روان کودکان، اقدامات زیر را به والدین توصیه میکند:
• محدود کردن زمان استفاده از صفحهنمایش
• نظارت بر نوع و مدت استفاده
• تشویق به مطالعهی کتاب
• بازی کردن با فرزندان در فضای باز
• ممنوعیت استفاده از گوشی هنگام صرف غذا
• الگو بودن والدین در استفادهی صحیح از تکنولوژی
• برنامهریزی برای فعالیتهای اجتماعی و خلاقانه
او در پایان میگوید: «با آموزش استفادهی هوشمندانه و بهموقع از فناوری، میتوانیم از سلامت روانی کودکان محافظت کنیم، اعتمادبهنفس آنها را تقویت کنیم و زمینهساز دوران کودکیای متعادل و امن از نظر عاطفی باشیم.»
source