
یک هیأت علمی در جریان سفری اکتشافی به ناحیهای از اقیانوس آرام که بهنام «هادس» ــ خدای جهان زیرین در اساطیر یونان ــ نامگذاری شده، اکوسیستمی دیگرجهانی را در عمق ۳۰٬۰۰۰ پایی کشف کرده است.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ «این پدیده کاملاً جدید است و پیشتر هرگز دیده نشده بود»، این را دومینیک پاپینو، زیستشناسِ فرامنظومهای در آزمایشگاه ملی علوم اعماق دریا و فناوری هوشمند در شهر سانیای چین میگوید.
پاپینو یکی از نویسندگان مقالهای پیشرو است که روز چهارشنبه در مجلهی علمی Nature منتشر شد و در آن تنوع شگفتانگیز موجوداتی که در این محیط تاریک و مهیب زندگی میکنند شرح داده شده است؛ موجوداتی که زندگیشان از طریق مواد شیمیایی تراوششده از بستر اقیانوس تأمین میشود.
منگران دو، پژوهشگر این پروژه، به واشنگتن پست گفت که وقتی با زیردریایی سهنفره به یکی از عمیقترین گودالهای اقیانوس آرام رفت، نمیدانست چه چیزی در انتظارش است.
آنچه او و دیگر اعضای مؤسسهی علوم و مهندسی اعماق دریا در چین مشاهده کردند بهگفتهی او «باورنکردنی» بود.
او میگوید: «مانند آسمانخراشها، خوشههای ضخیم کرمهای لولهای با شاخکهایی بهرنگ قرمز از بستر دریا بیرون زده بودند. حلزونهای فسفری مانند شیشهپاککنها از آنها بالا میرفتند، و در میان آنها موجودات سفیدرنگ و پرزدار به خود میپیچیدند و حرکت میکردند.»
دو به پست گفت: «ما اطلاعات بسیار کمی دربارهی کف این گودال داریم»، و اضافه کرد که دانشمندان برای سالها به دلیل نبود فناوری پیشرفته نمیتوانستند به آنجا دسترسی پیدا کنند.
این ناحیه بین آلاسکا و روسیه و در محدودهی گودالهای غربی «آلئوتین» و «کوریل-کامچاتکا» قرار دارد.
لیزا لوین، استاد بازنشستهی مؤسسهی اقیانوسشناسی اسکریپس که یافتهها را بررسی کرده، میگوید: «موجودات کشفشده در آنجا، درک ما از اکوسیستمهای گودالهای اقیانوسی را تغییر میدهند.»
دانشمندان مدتهاست موجوداتی را که در اطراف منافذ گرمابی زندگی میکنند، مورد مطالعه قرار دادهاند. اما موجوداتی که در نواحی موسوم به «نشتهای سرد» (cold seeps) زندگی میکنند ــ جایی که گازهایی مانند متان و سولفید هیدروژن از کف اقیانوس در دمای نزدیک به انجماد نشت میکنند ــ تا بهحال کمتر بررسی شدهاند.
پژوهشگران با استفاده از زیردریایی سرنشیندار فندوزه، تابستان گذشته به عمیقترین بخش شمال غربی اقیانوس آرام، موسوم به «منطقهی هادال» (hadal zone) سفر کردند.
همزمان با افزایش تلاش کشورهایی مانند آمریکا، چین و دیگران برای استخراج منابع معدنی از بستر دریا، نگرانیهایی دربارهی آسیب به حیات اعماق دریا بهوجود آمده است.
با این حال، طبق گزارش واشنگتن پست، نواحی بررسیشده در این مطالعه احتمالاً بسیار عمیقتر از آن هستند که برای استخراج معادن مناسب باشند؛ با این حال، دانشمندان دریایی مشتاقاند دربارهی این مناطق بیشتر بدانند.
تا پیش از این، دانشمندان باور داشتند که موجودات گودالها تنها از لاشهی حیوانات و مواد آلی که از لایههای آفتابگیرِ اقیانوس به اعماق میافتند، تغذیه میکنند.
اما پژوهش جدید نشان میدهد که این فقط بخشی از ماجراست.
در طول چهل روز، گروه تحقیقاتی در ۱۹ مأموریت از ۲۳ مأموریت غواصی، موفق به یافتن حیات شدند. این یافتهها نشان میدهد که اکوسیستمهای هادال ممکن است در گودالهای زمین نسبتاً رایج باشند.
در این گودالها، گازهای خارجشده از کف دریا نشان میدهند که میکروبها مواد آلی انباشتهشده را مصرف میکنند و سپس گاز متان خارج میکنند.
این متان توسط باکتریهایی که در بدن صدفها و کرمهای لولهای زندگی میکنند، جذب میشود. سپس این باکتریها مواد آلی تولید میکنند که میزبانهایشان را تغذیه میکنند. این فرآیند با نام «شیمیزیستی» (chemosynthesis) شناخته میشود.
لزلی بلنکنشیپ-ویلیامز، زیستشناس کالج پالومار در کالیفرنیا که مطالعه را بازبینی کرده، میگوید: «شگفتانگیزترین یافته این است که تمام این متان مغذی از میکروبهای موجود در رسوبات کف دریا سرچشمه میگیرد.»
او اضافه کرد: «سالها این فرضیه مطرح بود که جوامع شیمیزیستی در گودالها وجود دارند، اما این نخستین مقالهای است که وجود آنها را در عمق بیش از ۹ کیلومتر و در چندین نقطه مختلف بهطور مستند اثبات میکند.»
قابلیت سازگاری موجودات در این گودالها امید تازهای برای دانشمندانی است که در جستجوی نشانههای حیات در اقیانوسهای موجود در اجرام آسمانی دیگر هستند، از جمله اروپا، یکی از قمرهای سیارهی مشتری.
پاپینو به پست گفت:
«حدود ۳٬۷۰۰ میلیون سال از تکامل زیستی روی زمین بین قدیمیترین فسیلهای میکروبی تا قدیمیترین فسیلهای جانوری گذشته است. بنابراین، اگر اقیانوسهای عمیق فرازمینی برای میلیاردها سال وجود داشتهاند، احتمالاً اکوسیستمهایی مشابه با زیربنای شیمیزیستی و موجوداتی شبیه به حیوانات در آنجا نیز پدید آمدهاند.»
source