پژوهش‌های جدید روی موش‌ها و انسان‌ها نشان می‌دهد که شیرین‌کننده‌ی مصنوعی «سوکرالوز» با تغییر باکتری‌های روده، می‌تواند پاسخ بدن به ایمونوتراپی (درمان ایمنی) در بیماران سرطانی را محدود کند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ سوکرالوز که به‌طور گسترده در نوشابه‌های رژیمی، محصولات پخته‌شده، فرآورده‌های لبنی و آدامس‌ها یافت می‌شود، ممکن است تأثیر برخی درمان‌های ایمنی خاص را کاهش دهد.
محققان در دو مطالعه جداگانه – یکی روی موش‌ها و دیگری روی انسان‌ها – تأثیر سوکرالوز بر اثربخشی ایمونوتراپی را بررسی کردند.
در هر دو مطالعه مشخص شد که سوکرالوز ترکیب میکروبیوم روده را تغییر داده و سطح آمینواسید کلیدی «آرژینین» را کاهش می‌دهد.
در نبود مقدار کافی آرژینین، سلول‌های T (از اجزای اصلی سیستم ایمنی بدن) نمی‌توانند به‌درستی عمل کنند و همین موضوع اثربخشی ایمونوتراپی را کاهش می‌دهد.
مطالعه‌ی پیش‌بالینی روی موش‌هایی انجام شد که برای ابتلا به آدنوکارسینوم یا ملانوما پرورش یافته بودند.
موش‌هایی که در حین دریافت درمان قوی ایمونوتراپی به‌نام «آنتی PD1» سوکرالوز مصرف می‌کردند، تومورهای بزرگ‌تری داشتند و نرخ بقای آن‌ها پایین‌تر بود… در مقایسه با موش‌هایی که اصلاً در معرض این شیرین‌کننده قرار نگرفته بودند.
در مطالعه‌ی انسانی نیز، ۱۳۲ بزرگسال مبتلا به ملانومای پیشرفته یا سرطان ریه شرکت داشتند که درمان ایمونوتراپی آنتی PD1 را به‌تنهایی یا همراه با شیمی‌درمانی دریافت کردند.
دکتر «دیواکار داوار» از دانشگاه پیتسبورگ گفت:
«ما دریافتیم که سوکرالوز اثربخشی ایمونوتراپی را در انواع مختلف سرطان، مراحل مختلف بیماری و شیوه‌های گوناگون درمانی کاهش می‌دهد.»
اما پژوهشگران راه‌حلی بالقوه نیز یافتند:
وقتی به موش‌ها مکمل‌های آرژینین یا سیترولین داده شد، پاسخ به درمان دوباره به سطح طبیعی بازگشت.
نویسنده‌ی اصلی مطالعه، دکتر «ابی اورِیکر» از دانشگاه پیتسبورگ می‌گوید یافتن راه‌حلی ساده برای بیماران تحت درمان اهمیت زیادی دارد.
او توضیح می‌دهد:
«بیماران در حال حاضر با مسائل زیادی روبه‌رو هستند؛ بنابراین از آن‌ها خواستن برای ایجاد تغییرات شدید در رژیم غذایی ممکن است واقع‌بینانه نباشد.»
یک کارآزمایی گسترده‌تر در آینده برنامه‌ریزی شده تا مشخص کند آیا مکمل‌های سیترولین می‌توانند اثرات احتمالی سوکرالوز بر اثربخشی ایمونوتراپی سرطان را معکوس کنند یا نه.
source