پیکر تراش پیرم و با تیشه‌ خیال / یک شب تو را ز مرمر شعر آفریده‌ام

فرارو- شعر «تیشه خیال» روایتگر یک عشق یک‌طرفه و در عین حال خیالی است. نادرپور در این شعر، عشق و خیالات را به هم پیوند زده است.

به گزارش فرارو، با وجود اینکه تعداد چهارپاره‌سرایان ایرانی چندان زیاد نیست، اما نادرپور را باید یکی از معروف‌ترین و بهترین‌های آنان دانست. در بین شعرهای نادرپور نیز، «تیشه خیال» شهرت ویژه‌ای دارد. 

شعر تیشه خیال

پیکر تراش پیرم و با تیشه‌   خیال

یک شب تو را ز مرمر شعر آفریده‌ام

تا در نگین چشم تو نقش هوس نهم

ناز هزار چشم سیه را خریده‌ام

برقامتت که وسوسه شستشو در اوست

پاشیده‌ام شراب کف‌آلود ماه را

تا از گزند چشم بدت ایمنی دهم

دزدیده‌ام ز چشم حسودان نگاه را

تا پیچ و تاب قد تو را دلنشین کنم

دست از سر نیاز به هر سو گشوده‌ام

از هر زنی تراش تنی وام کرده‌ام

از هر قدی کرشمه‌   رقصی ربوده‌ام

اما تو چون بتی که به بت‌ساز ننگرد

در پیش پای خویش به خاکم فکنده‌ای

مست از می غروری و دور از غم منی

گویی دل از کسی که تو را ساخت کنده‌ای

هشدار زانکه در پس این پرده ی نیاز

آن بت تراش بلهوس چشم‌بسته‌ام

یک شب که خشم عشق تو دیوانه‌ام کند

بینند سایه‌ها که تو را هم شکسته‌ام