پرتره مرتضی احمدی: صدای بچه‌های قدیم تهران!

فرارو- مرتضی احمدی یکی از ماندگارترین چهره‌ها در تاریخ رادیو و تلوزیون ایران به شمار می‌رود و چندین نسل از مردم ایران با صدا و تصویر او خاطره دارند.

به گزارش فرارو، احمدی در 10 آبان 1303 در تهران متولد شد. او خیلی زود به‌سبب صمیمیتی که در صدا و هنرش داشت به چهره‌ای محبوب بدل شد. احمدی در حوزه‌های متفاوتی فعالیت کرد و در هرکدام از آن‌ها آثار درخشانی ساخت.

زندگی مرتضی احمدی

زندگی مرتضی احمدی فرازونشیب‌های بسیار زیادی داشت. بااین‌همه در دل این فرازونشیب‌ها، آنچه از او به یادگار مانده است، خاطراتی است که چندین نسل از جامعه ایران در آن با هم مشترک هستند. احمدی تنها یک هنرمند نیست، او یکی از ماندگارترین چهره‌های فرهنگی ایران در قرن گذشته است.

احمدی فعالیتش را ابتدا به‌عنوان بازیگر تئاتر آغاز کرد. او که از بچه‌های جنوب شهر تهران بود، علاوه بر فعالیت در حوزه تئاتر، ورزش را هم به‌شکل حرفه‌ای دنبال می‌کرد. مهم‌ترین دستاورد ورزشی او مربی‌گری در باشگاه فوتبال راه‌آهن تهران است. به‌هرحال فعالیت ابتدایی احدی در تئاتر چندان موفق نبود و او پس‌از تجربه چند اجرای نه‌چندان موفق و به‌دلیل مخالطفت پدرش، تئاتر را رها کرده و به‌عنوان تعمیرکار در راه‌آهن تهران مشغول‌به‌کار شد.

بااین‌وجود، علاقه احمدی به هنر او را به‌سوی خود می‌کشاند. او در نهایت، رفته‌رفته وارد حوزه‌های مختلف هنری شد. آواز خواند، بازیگری و گویندگی کرد، وارد رادیو و تلوزیون شد و…

اوج فعالیت احمدی را باید متعلق به دوران پیش‌از انقلاب 57 و روزهای اشتغال او در رادیو دانست. او با اجرای چند ترانه در رادیو به محبوبیت بسیار زیادی دست پیدا کرد و همچنین در ادامه و با اجرای چند برنامه رادیویی به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های رادیویی در تاریخ ایران مبدل گشت. عمده برنامه‌هایی که احمدی در رادیو اجرا می‌کرد، برنامه‌های کمدی‌ بودند. همه این‌ها دست ‌به‌ دست هم دادند تا احمدی در سال 1356 به‌عنوان محبوب‌ترین هنرپیشه رادیو برگزیده شود.

احمدی همچنین در سریال‌ها و فیلم‌های مختلفی نیز به‌عنوان بازیگر به فعالیت پرداخت تا علاوه‌بر صدایش، تصویرش را نیز به مخاطبان آثارش معرفی کند. فعالیت او در این حوزه نیز با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. از معروف‌ترین آثاری که احمدی در آن‌ها به‌عنوان بازیگر حضور داشته است می‌توان به باباشمل، سلطان صاحبقران، هردمبیل، شیرین و فرهاد و… اشاره کرد.

احمدی در سال 1334 با یکی از همکارانش در راه‌آهن ازدواج کرد. این ازدذواج دیری نپایید و همسر او در سال 1350 در اثر بیماری سرطان از دنیا رفت. او پس‌از مرگ همسرش هرگز ازدواج نکرد و زندگی‌اش را وقف فرزندانش کرد.

برای بسیاری از مردم، احمدی به‌عنوان نمادی از بچه‌تهران‌های قدیم به شمار می‌رود. خود او نیز علاقه بسیار زیادی به تهران داشت و با وجود گذشت زمانه، همچنان در حرف زدن روزمره‌اش از لحن تهرانی‌های قدیم استفاده می‌کرد. این مسئله باعث شده بود تا عده‌ای به او لقب «صدای تهران» را بدهند. احمدی در راستای معرفی لحن و آوای تهرانی، چندین اثر پژوهشی نیز منتشر کرد.