ضرورت فشارافزایی در میدان گازی پارس جنوبی

این عضو کمیسیون انرژی افزود: پارس جنوبی وارد فاز افت فشار شده است. از سال ۱۳۹۶ به بعد، فشار مخزن به طور محسوسی کاهش یافته، به‌ویژه در فازهای اولیه مثل فازهای ۱، ۲ و ۳. میدان مشترک ما با قطر است و آن‌ها با سرمایه‌گذاری سنگین در حال توسعه کمپرسورهای فشارافزاست، در حالی که ما به دلیل تحریم، کمبود منابع مالی و ضعف برنامه‌ریزی، هنوز اقدام جدی و اجرایی نکرده‌ایم. در نتیجه، سهم ما از میدان رو به کاهش است.

وی در پاسخ به این سوال که اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، چه پیامدهایی خواهد داشت، گفت: نخست اینکه برداشت گاز ما کاهش پیدا می‌کند و این یعنی کاهش تأمین گاز خانگی، صنعتی و پتروشیمی. دوم، افت فشار باعث می‌شود گازهایی که باید ما برداشت کنیم، سمت قطر برود. سوم، بهره‌وری پروژه‌های عظیم پتروشیمی ما پایین می‌آید. چهارم، نیاز به واردات گاز در زمستان بیشتر می‌شود که هم وابستگی می‌آورد و هم هزینه‌های ارزی را بالا می‌برد.

حسینی ادامه داد: برآوردها نشان می‌دهد هر پروژه فشارافزایی ممکن است بیش از یک میلیارد دلار هزینه داشته باشد. تحریم‌ها، نبود سرمایه‌گذار خارجی، کندی در تصمیم‌گیری‌های داخلی و عدم هماهنگی بین وزارت نفت، شرکت ملی گاز و نهادهای بالادستی، دلایل اصلی این تأخیر هستند. البته اخیراً صحبت‌هایی از برنامه‌ریزی برای فشارافزایی در چند فاز شده، ولی هنوز اجرایی نیست.

این عضو کمیسیون انرژی مجلس در پایان پیرامون اقدامات لازم برای این موضوع توضیح داد: اولویت نخست، تعریف پروژه فشارافزایی به عنوان پروژه ملی و راهبردی است. اولویت دوم باید  معطوف به استفاده از ظرفیت شرکت‌های داخلی توانمند باشد. سوم، تأمین مالی پروژه از طریق صندوق توسعه ملی یا انتشار اوراق مشارکت. چهارم، تسهیل مسیر جذب سرمایه خارجی در قالب قراردادهای جدید. اگر این اقدامات از همین امروز شروع نشود، ممکن است تا پنج سال آینده برداشت ما از پارس جنوبی تا ۳۰ درصد کاهش پیدا کند.

پایان پیام//

لینک کوتاه:
https://bazarnews.ir/?p=236200
کپی شد